ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ, 17 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਛਾਇਆ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਈ ਕੰਮ…

ਆਪਣੇ ਹੌਂਸਲਿਆਂ ਨਾਲ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਮੁਹਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਮੋੜਿਆ ਹੈ। ਸਿਆਣਿਆਂ ਨੇ ਸਹੀ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਹੌਂਸਲੇ ਬੁਲੰਦ ਹਨ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਖਿੱਚ ਸਕਦਾ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਈ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅੱਜ ਵੀ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਇਸ਼ਤਿਹਾਰਬਾਜ਼ੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ, 17 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਛਾਇਆ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਈ ਕੰਮ… ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ “ਉਡਾਨ ਖੰਭਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਹੌਂਸਲਿਆਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ” ਕਹਾਵਤ ਬਿਲਕੁਲ ਸੱਚ ਹੁੰਦੀ ਦੱਸਾਂਗੇ। ਬੋਤਾੜ ਦੇ ਪਿੰਡ ਪਲਿਆੜ ਦੀ ਧੀ ਛਾਇਆ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਅਤੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ ਹੈ। ਉਹ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ। ਅੱਜ ਉਹ ਬੋਤਾੜ ਮਾਡਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ 12ਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਹੈ। ਛਾਇਆ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਲਿਖਣਾ, ਡਰਾਇੰਗ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਵਰਗੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਸਿੱਖੀਆਂ ਹਨ।

ਆਪਣੇ ਹੌਂਸਲਿਆਂ ਨਾਲ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਮੁਹਾਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਮੋੜਿਆ ਹੈ। ਸਿਆਣਿਆਂ ਨੇ ਸਹੀ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਹੌਂਸਲੇ ਬੁਲੰਦ ਹਨ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਖਿੱਚ ਸਕਦਾ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਈ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅੱਜ ਵੀ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਰਹੇ ਹਾਂ।

ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ “ਉਡਾਨ ਖੰਭਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਹੌਂਸਲਿਆਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ” ਕਹਾਵਤ ਬਿਲਕੁਲ ਸੱਚ ਹੁੰਦੀ ਦੱਸਾਂਗੇ। ਬੋਤਾੜ ਦੇ ਪਿੰਡ ਪਲਿਆੜ ਦੀ ਧੀ ਛਾਇਆ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਅਤੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ ਹੈ। ਉਹ ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ। ਅੱਜ ਉਹ ਬੋਤਾੜ ਮਾਡਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ 12ਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਹੈ। ਛਾਇਆ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਲਿਖਣਾ, ਡਰਾਇੰਗ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਵਰਗੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਸਿੱਖੀਆਂ ਹਨ।

ਛਾਇਆ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਗਾਇਕੀ ਅਤੇ ਪੇਂਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸੁਪਨਾ ਇੱਕ ਸਫਲ ਗਾਇਕ ਅਤੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਬਣਨਾ ਹੈ।

ਹੱਥ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਛਾਇਆ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਲਿਖਦੀ, ਖਾਣਾ ਖਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਪੀਂਦੀ ਹੈ। ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਰੱਖੜੀ ਬੰਨ੍ਹਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮਹਿੰਦੀ ਲਗਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਸੁਰੀਲੀ ਆਵਾਜ਼ ਭਜਨਾਂ, ਗਰਬਾ ਅਤੇ ਲੋਕ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਨ ਪਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

ਛਾਇਆ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਦਾ ਮਾਣ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਅਪਾਹਜਾਂ ਲਈ ਵੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਬਣ ਗਈ ਹੈ ਜੋ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਸਦੇ ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ ਸਾਥੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛਾਇਆ ਬੋਤਾੜ ਮਾਡਲ ਸਕੂਲ ਦਾ ਮਾਣ ਬਣ ਗਈ ਹੈ।

ਉਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸਾਬਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਮਨ ਨੂੰ ਕੋਈ ਰੁਕਾਵਟ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦੀ। ਛਾਇਆ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਲਗਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਵੀ ਟੀਚਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *